“Lonca mı? Ne manaya geliyor? Kulağa hoş gelen bir isim” dedi Olivia. Emekli tarih öğretmeniydi babam. Bilgisine her zaman hayran olduğum elleri öpülesi babam. “Belirli iş kolundaki çırak, usta ve kalfaları kapsayan dernek manasında kızım. Osmanlı döneminde, esnaf zanaatkarların toplanıp görüştükleri yerler lonca olarak adlandırılırdı. Bu teşkilatlar da daha sonrasında aynı adla devam etti. Mesleki örgütler aslında bunlar.” “Lonca aklıma yattı” dedim içim rahatlamış olarak. Aradığımızı bulmuştuk. Ona ulaşmanın verdiği ferahlık. Nadir yaşadığım, ama her seferinde huzura erdiğim zamanlar. Babam devam etti. “Loncalar, yardımlaşma ve dayanışma amacıyla kurulmuş mesleki teşkilatlardır. Esnaf muhakkak bir loncaya kayıtlı olur, bu sayede onun koruması altında bulunurdu.” “Manası da çok anlamlıymış. Aslında bizim yapacağımız işe de çok uyuyor. Sonuçta e-ticaret firması kuracağız. İrili ufaklı birçok firma bizim tedarikçimiz veya doğrudan satıcımız olacak. Bir nevi esnaf örgütlenmesi gibi bir yapı teşkil edeceğiz zaten biz de.” 90 “O zaman bu isim tam size göre kızım. Hem bu topraklarda yüzyıllardır kullanılıyor. Geçmişi, temelleri, gelenekleri ve kuralları 13. yüzyılda Selçuklular döneminde ki Ahilik’e kadar gidiyor. Osmanlı’yla birlikte 20. yüzyıl başlarına kadar süregelmiş bir teşkilatlanmadan bahsediyoruz.” “Bu ismi ben de çok beğendim yavrularım. İşiniz ismi gibi bereketli, uzun ömürlü ve bu topraklara faydalı olsun.” “Çok teşekkürler anneciğim. Umarım nice insana iş imkânı sunabiliriz.” İsim konusunu da çözmüştük. Hem Olivia’nın hem de benim içimize si nen, bizi kıpır kıpır eden bir isim. Az ama öz konuşan babamın sayesinde. “Lonca! Ne kadar da kısa, sade ve akılda kalıcı!” dedi Olivia. Yeni şirketimizin hayalleriyle uykuya daldık.